Asertywność daje czy zabiera?
Pisałam wcześniej o asertywnej postawie, że warto ją mieć i zachęcałam Cię abyś zapoznał/zapoznała się z tym rodzajem zachowań. Scharakteryzuję Ci ją dziś i dam Ci kilka wskazówek jak nad nią pracować.
Asertywność to równowaga pomiędzy szacunkiem do siebie i innych.
Jeżeli bardziej uznajesz siebie charakteryzuje Cię agresja w stosunku do innych ludzi, nie uznajesz ich zdania, ich racji. Jeżeli zaś uznajesz ich bardziej od siebie przyjmujesz postawę pasywną wobec nich, nie radzisz sobie z krytyką, nie podejmujesz decyzji, tylko wykonujesz polecenia. Może się jeszcze zdarzyć, że nie masz szacunku ani do siebie ani do innych. W tym przypadku ciągle udowadniacie sobie rację. Wszystkie te postawy charakteryzuje brak poczucia własnej wartości, co objawia się albo wycofaniem albo agresją. Myślę, że może to być dla Ciebie zaskakująca wiadomość.
Masz możliwość wyboru swojej postawy wobec siebie i innych. Możesz przyjąć postawę negatywną z różnymi jej odcieniami lub pozytywną, prawdziwie asertywną. Możesz przejawiać zachowania manipulacyjne, oceniające, agresywne, możesz przyjąć postawę bierną. Pytanie tylko co one Ci przyniosą?
Postawy negatywne charakteryzują się brakiem pewności siebie i niską samooceną, brakiem szacunku do siebie i innych, brakiem motywacji, poniżaniem siebie, negatywnymi uczuciami i myślami na temat siebie i innych osób, poczuciem niższości w stosunku do nich, poczuciem winy, oddawaniem innym kontroli nad swoim życiem, podejrzliwością i niedowierzaniem, nieuczciwością, lekceważeniem siebie i innych, poczuciem wyższości, brakiem zainteresowania co czują i myślą inni, złością, obwinianiem innych i ich ignorowaniem, agresją w stosunku do siebie i innych.
Żyjesz, pracujesz z innymi, może jesteś odpowiedzialny/odpowiedzialna za nich, decydujesz o ich pracy, obwiązkach, atmosferze, relacjach, budujesz zespół zastanów się jak Twoja postawa wpływa na innych.
Co wynika z każdej z tych negatywnych postaw? Nie wierzysz w swoje i innych kompetencje, w powodzenie swojej i innych pracy, możliwość osiągnięcia przez Ciebie i przez innych osób sukcesów, przez Twoich współpracowników. Nie ma między wami relacji. Czujesz się lepszy/lepsza od nich więc oni nigdy nie mają racji, racja jest tylko jedna Twoja. Kreatywność innych osób, Twoich współpracowników nie ma dla Ciebie znaczenia. Z drugiej strony możesz chować się przed ludźmi, przed swoim zespołem, nie chcieć się z nimi komunikować osobiście bo czujesz się od nich gorszy/gorsza, wręcz jesteś uległy/uległa. Konsekwencją jest to, że zgadzasz się na wszystko, bo uważasz, że tak stajesz się akceptowany przez nich, bardziej lubiany. Gdy zarządzasz zespołem dodatkowo nie kontrolujesz, nie monitorujesz ich pracy.
Postawa asertywna daje Ci poczucie, że jesteś sprawiedliwy/sprawiedliwa wobec innych, odnosisz sukcesy, jesteś szczery/szczera, szanowany/szanowana. Podchodzisz do innych, do swoich współpracowników z właściwą intencją i nastawieniem. Wierzysz w nich, szanujesz, wierzysz w ich umiejętności i w to, że wspólnie możecie osiągnąć więcej. Ich wiedza i umiejętności są dla Ciebie wsparciem, nie wywołują u Ciebie lęku o Twoją pozycję. Gdy z nimi pracujesz nie boisz się, że zajmą Twoje stanowisko a Ty nie będziesz już potrzebny/potrzebna więc zwolnią Cię. Jesteś pewny/pewna siebie, odpowiedzialny/odpowiedzialna za siebie, swoje zachowania, czyny, myśli, motywujesz siebie do dobrej pracy i potrafisz motywować innych, interesujesz się tym co myślą i czują inni, jesteś uczciwy/uczciwa i zainteresowany/zainteresowana tym co inni mają do powiedzenia.
Pamiętaj, że jako osoba odpowiedzialna za innych, w kontekście zawodowym, musisz mieć świadomość, że tak jak ty przeżywasz ciężkie chwile w życiu prywatnym, oni także przeżywają kryzysy co wpływa na ich pracę, zachowania, motywację. Postawa asertywna pozwala Ci dostrzec takie problemy i zachować obiektywność.
Brak asertywności może być konsekwencją życia w ciągłym stresie, przeżywania kryzysu, dlatego raz jeszcze przypominam Ci, że radzenie sobie z taką sytuacją w sposób konstruktywny, najszybciej jak to tylko jest możliwe, zaakceptowanie zmiany jest konieczne aby żyć dalej w sposób w jaki pragniesz i żyć bez negatywnego bagażu przeszłości.
Co zrobić aby być asertywnym? Na początek zastanów się, które z wymienionych zachowań są Ci bliskie i bądź szczery/szczera ze sobą. Zastanów się czemu tak się zachowujesz, kiedy, jak możesz zmienić swoje zachowanie na takie, które są przez Ciebie pożądane.
W rozmowie skupiaj się na wysłuchaniu drugiej strony i pomyśl zanim udzielisz odpowiedzi.
Gdy ktoś nagminnie przeciwstawia się Twoim uzasadniony wymaganiom bądź jak zdarta płyta i trzymaj się swojego przekazu.
Nie traktuj krytyki jako ataku na siebie, zatrzymaj się, spokojnie zapytaj o fakty, odpuść emocje.
Nie stanie się to oczywiście z dnia na dzień. Nawet gdy nad tym pracujesz stanie się tak raz na jakiś czas, że emocje wezmą górę i to jest normalne pamiętaj o tym.
Gdy kogoś urazisz przeproś.
Jeżeli czemuś się sprzeciwiasz uzasadnij to logicznie i rozsądnie.
Kontroluj swoją agresywną postawę, nie doprowadzaj do eskalacji konfliktu.
Jeżeli czujesz się źle powiedz o tym.
Weź kartkę i długopis i spisz listę swoich praw. Możesz też usiąść ze swoim zespołem i zrobić to samo dla was.
Co może być na Twojej liście? Mam prawo szanować siebie i innych. Mam prawo prosić o pomoc. Mam prawo mylić się. Mam prawo mieć czas na odpoczynek. Mam prawo być asertywny. Mam prawo się z kimś nie zgodzić itd.
Powodzenia!
Im szybciej zaczniesz tym dłużej będziesz się cieszyć lepszą relacją ze sobą i z innymi. Sądzisz, że masz coś do stracenia?