Kim jestem i kim chcę być – czy odpowiedzi na te pytania są naprawdę ważne
Ostatnio pisałam dużo na temat kryzysu wypalenia. Wiesz, że związana jest z nim utrata poczucia własnej wartości, świadomości tego kim jesteś.
Dzisiaj chcę przybliżyć Ci temat Twojej własnej tożsamości bo jej określenie czy też brak wpływa na Twoje życie, Twoje zachowania, myśli, nastawienie, uczucia.
Często jest tak, że pomimo wieku i upływu czasu nie określiłeś/określiłaś kim jesteś i kim chcesz być. Nie zastanawiałeś/zastanawiałaś się co jest dla Ciebie ważne, jakie są Twoje poglądy, jak chcesz aby Twoje życie wyglądało.
Etap w życiu związany z budowaniem własnej tożsamości przypada na czas nastoletni i gdy z jakichś powodów tak się nie stanie stajesz w obliczu kryzysu rozwojowego. Określanie siebie przechodzi na kolejne etapy Twojego życia, powoduje szereg dylematów, zaburza budowanie relacji z innymi, relacji partnerskich, intymnych, przyczynia się do nadmiernego stresu i lęku związanego z niepewnością. Może się też zdarzyć tak, że inni narzucą Ci sposób życia, myślenia, narzucą cele do realizacji, w tym konieczność pełnienia określonych życiowych ról w odpowiednim według nich czasie. Powoduje to, że Twoja rzeczywistość nie jest tak naprawdę Twoja, wybrana przez Ciebie.
Prowadzi to do tego, że nie jesteś autentyczny/autentyczna, nie lubisz siebie i dostosowujesz się aby być członkiem jakiejś grupy.
Problemy biorą się stąd, że świadomie bądź nieświadomie unikałeś/unikałaś i nadal unikasz konfrontacji ze swoim prawdziwym ja i że oprócz prawdziwego, realnego ja jest jeszcze ja idealne i społeczne.
Inaczej mówiąc to jak widzisz siebie, konfrontuje się z tym jak chcesz postrzegać siebie i jak widzą Cię inni.
Często rozbieżności są tak ogromne, że popadasz we frustrację, towarzyszy Ci agresja, złość, napięcie, poczucie bezradności, przyjmujesz postawę agresywną i bardzo wysoko stawiasz sobie poprzeczkę.
Nikt nie jest idealny.
Warto jednak mieć obrazy siebie aby wiedzieć, w którym kierunku chcesz iść, aby rozwijać to co jest dla Ciebie ważne, marzyć i osiągać te marzenia.
Pamiętaj jednak, że obraz samego siebie bierze się z przekonań i myśli na swój własny temat, a jak już wiesz nie zawsze są one pozytywne i prawdziwe. Inni też nie zawsze postrzegają Cię właściwie, sugerują Ci pewne rzeczy, do których dostosowujesz się bo przecież żyjesz wśród ludzi i potrzebujesz relacji z nimi. Czasem tak bardzo chcesz się dostosować, że to czego sam/sama chcesz i oczekujesz od siebie i od własnego życia jest nieistotne.
Nie weryfikujesz opinii innych, jesteś coraz bardziej zmęczony/zmęczona, masz coraz większe poczucie złego traktowania i niedocenienia Ciebie i Twoich wysiłków. Ulegasz opiniom krzywdzącym i niesprawiedliwym.
Dlatego zachęcam Cię do autorefleksji, autoprezentacji i rozmów ze sobą bo przecież chcesz żyć w satysfakcjonujący Cię sposób i być szczęśliwy/szczęśliwa.
Zachęcam Cię do odwagi, czyli przyznania się przed sobą do słabości i czasem odpuszczenia sobie.
Zachęcam Cię też do zauważania własnych sukcesów, akceptacji siebie, no bo przecież jak sam/sama siebie nie zaakceptujesz to jak mają zrobić to inni.
Ważne pytania dla Ciebie:
Co zrobisz aby trafnie określać siebie?
Co zrobisz aby poznać siebie?
Co zrobisz aby przestać definiować kim jesteś w oparciu o niesprawiedliwe oceny?
Co jeszcze mogę Ci dać?
Swoje wsparcie oraz ćwiczenie do samodzielnego zrobienia, które znajdziesz w zakładce o mnie.