Wstyd, poczucie winy i perfekcjonizm.
Ostatnio pisałam Ci o sytuacjach, w których możesz odczuwać poczucie winy, wstyd, z racji niewypełniania narzuconej Ci roli. Dzisiaj rozwinę tematykę wstydu, poczucia winy i perfekcjonizmu. Chcę zwrócić Twoją uwagę na to jak elementy te z pozoru nie mające ze sobą nic wspólnego łączą się i przenikają w Twoim życiu.
Psycholodzy określają różnicę pomiędzy wstydem a poczuciem winy w ten sposób, że wstyd dotyczy tego kim jesteś a poczucie winy tego co zrobiłeś/zrobiłaś lub nie.
Ani jedno ani drugie uczucie nie jest przyjemne, jak zapewne wiesz ale poczucie winy może mieć charakter motywujący, gdy wstyd z reguły ma charakter destrukcyjny.
Wstyd według badań niszczy tę część Ciebie, która wierzy, że możesz zmienić coś na lepsze. Co gorsze związany jest z działaniami autodestrukcyjnymi, przemocą, agresją, depresją, nałogami, zaburzeniami, zastraszaniem innych, atakowaniem w celu ich zawstydzenia. Chętnie korzystają z tego niektóre osoby zarządzające ale też niestety rodzice. Prowadzi to dzieci do myśli, że nie są warte miłości. Na pewno nie taki jest Twój cel. Pomyśl o tym.
Wstyd ma jeszcze wpływ na poczucie własnej wartości i podejście do siebie. Blokuje uznanie poczucia własnej wartości przez samego/samą siebie i zaakceptowanie swojej osoby, a także polubienie siebie.
Zwróć uwagę, że w toku swoich myśli z opcją jestem zły/zła nic nie zrobisz, ale z opcją zrobiłem/zrobiłam coś źle jest już inaczej. Widzisz różnicę?
Co zatem możesz zrobić ze wstydem?
Szczerze powiedz sobie, że on jest, nazwij go, sprawdź kiedy tak się dzieje i jak to odczuwasz ( np. serce bije Ci mocniej, czas zwalnia, masz sucho w ustach, pali Cię twarz ), rozmawiaj o nim.
Najgorsze co możesz zrobić to milczeć, ukrywać jego istnienie i osądzać, bo wtedy wstyd się rozwija.
Myślę, że będzie Ci łatwiej jeżeli dowiesz się, że każdy przeżywa wstyd w różnych momentach swojego życia.
Nie wiem także czy wiesz, że wstyd, powiązany z poczuciem winy jest także ściśle związany z perfekcjonizmem.
Perfekcjonizm to nie to samo co samodoskonalenie się. I to najważniejsza rzecz, którą chcę abyś 
zapamiętał/zapamiętała. Perfekcjonizm to chęć zdobycia poklasku i akceptacji. To przekonanie, że jak będziesz żyć, wyglądać i zachowywać się idealnie ( perfekcyjnie ) to paradoksalnie unikniesz wstydu, poczucia winy i osądów. Perfekcjonizm cechuje się tym, że skupiasz się na innych i na tym co oni pomyślą.
Tu aż mnie korci żeby przytoczyć Ci zasadę 18/40/60 Prof. Amena
„Kiedy masz 18 lat, przejmujesz się tym, co wszyscy o tobie myślą.
Kiedy masz 40 lat, masz gdzieś, co ktoś może o tobie myśleć.
Kiedy masz 60 lat, zdajesz sobie sprawę, że nikt w ogóle o tobie nie myśli i nie myślał.”
Może nie warto czekać do 60-tki?
Perfekcjonizm prowadzi do depresji, lęku, uzależnień, blokad, paraliżu Twoich działań, Twoich sukcesów. Oznacza, że boisz się pokazać światu to co zrobiłeś/zrobiłaś bo nie jest idealne, doskonałe, może być błędne a Ty przecież za wszelką cenę nie możesz rozczarować innych.
Nie możesz ich rozczarować bo to stanowi filar, na którym zbudowałeś/zbudowałaś poczucie własnej wartości. Oparłeś/oparłaś ją o czynnik zewnętrzny, o czy już pisałam wcześniej.
Perfekcjonizm uzależnia. Myślisz, że będąc doskonały unikniesz osądzania, wstydu, i poczucia winy więc starasz się jeszcze bardziej, bo to przecież spotyka Cię przez Twoją niedoskonałość.
Czy rzeczywiście?
Grozi Ci kryzys, kryzys wypalenia jeżeli nie wyrwiesz się z tego kręgu myślenia i działania.
Odczuwasz wstyd, jesteś osądzany/osądzana, odczuwasz poczucie winy i strach przez nimi. Odczuwasz je teraz, odczuwałeś/odczuwałaś kiedyś i będziesz odczuwać w przyszłości.
Rozwiń swoją uważność, odporność, polub siebie, swoją niedoskonałość i bądź dla siebie wyrozumiały/wyrozumiała. Znajdź różnicę pomiędzy perfekcjonizmem a pragnieniem osiągania czegoś co jest dla Ciebie ważne.
Pamiętaj też, że perfekcjonizm przekazujesz innym, dzieciom, zarażasz ich wygórowanymi oczekiwaniami. Na szczęście możesz przekazać im także wyrozumiałość.
Nigdy nie jest za późno aby zacząć tak traktować siebie i dać dobry przykład innym. Mam nadzieję, że już dłużej nie czekasz.