Czy działasz czy raczej się użalasz?
Dziś mam dla Ciebie sporą dawkę inspiracji, która skłoni Cię do refleksji, taką przynajmniej mam nadzieję. Mnie skłoniła.
Chcę przedstawić Ci ludzi czynu, ich słowa, dla których to co robią jest pasją, choć nie jest im łatwiej niż innym.
Mówię o naszych Paraolimpijczykach.
Przytoczę Ci zaledwie kilka Ich wypowiedzi zebranych w albumie poświęconemu XV Letnim Igrzyskom Paraolimpijskim RIO 2016 ( przytoczone poniżej cytaty przygotował do wspomnianego albumu Michał Pol ) ponieważ sądzę, że to co przeczytasz jest aktualne przez cały czas, może służyć każdemu, na każdym etapie życia.
Przeczytaj, naprawdę warto.
„Co mnie motywuje? Chęć zaskakiwania siebie i łamania schematów. Nie lubię stereotypów, a tym medalem złamałem ich wiele. Na przykład za sport wyczynowy wziąłem się bardzo późno – w wieku 21 lat. Wcześniej trochę pływałem, trochę chodziłem na siłownię, trochę biegałem. Nawet nie marzyłem, że to łamanie schematów zaprowadzi mnie tak daleko.
Wierzę, że jeszcze się rozwinę i sporo przede mną. Ten medal to nagroda za wszystkie wyrzeczenia i poświęcenie – moje i moich najbliższych”.
To słowa Wojciecha Makowskiego, który zdobył srebro w pływaniu na 100m stylem grzbietowym.
„Nie czuję się jakimś autorytetem, ale chciałbym, żeby mój sukces motywował innych. Trzeba stawiać czoła wyzwaniom. Nie siedzieć w domu, ale starać się żyć normalnie”.
Tak wypowiedział się Maciej Sochal, który zdobył złoto w rzucie maczugą.
„Najważniejsza jest głowa. Do występu trzeba podejść ze spokojem. Trzeba wierzyć. Pod jego wpływem powiesiłam na ścianie kartkę: „Zrób to Kasia!…” i zrobiłam . Marzyłam o brązie i go mam! Teraz chcę odchować dzieci i przygotować się do igrzysk w Tokio w 2020r. jeszcze lepiej niż w Rio”.
To słowa Katarzyny Piekart, która zdobyła brąz w rzucie oszczepem.
„Wcześniej chciałem zwyciężać, być najlepszy. Po wypadku zdałem sobie sprawę, że o wiele ważniejsze jest to, by jak najlepiej wykorzystać możliwości otrzymane w darze losu. Nawet przy dużych ograniczeniach możemy osiągnąć wspaniałe rezultaty”.
Tę inspirację zawdzięczamy Rafałowi Wilkowi, który zdobył złoto w kolarstwie ręcznym.
I jeszcze słowa Jakuba Tokarza, zdobywcy złotego medalu w kajakarstwie:
„Czy słuchając „Mazurka Dąbrowskiego”, pomyślał, że gdyby nie wypadek, miałby szansę na złoto jako olimpijczyk w judo? – Nie wiem, czy miałbym szansę na podobną karierę. W mojej kategorii wagowej był świetny zawodnik […] Trenowałem, coś zdobywałem, czasem przegrywałem. Nie chcę gdybać , co by było. To stare dzieje, nie chcę do nich wracać. Zacisnąłem żeby i poszedłem dalej. Cieszę się, że zaszedłem tu gdzie jestem. Na najwyższy stopień podium paraolimpijskiego”.
A jak Ty sądzisz czy zmiana jest możliwa?
Czy możesz osiągnąć to czego pragniesz?
Czy sukces jest w zasięgu Twojej ręki?
Czy porażka jest Ci potrzebna aby iść dalej?
Czy wspierające środowisko jest Ci niezbędne?
Czy działasz czy raczej się użalasz?
Odpowiedz szczerze.
Powodzenia! Wierzę w Ciebie